4. De bruiloft
Het landgoed Liu in Napa Valley zag eruit als iets uit een film: kristallen kroonluchters, marmeren zalen, champagnefonteinen, een strijkkwartet.
Lauren kwam binnen in een marineblauwe zijden jurk die glinsterde onder de lichten. Gesprekken stopten.
Gefluister verspreidde zich als een lopend vuurtje.
« Is dat Lauren Reynolds? »
« De aannemer? »
« De ex-vrouw? »
Bij het altaar stond Michael rechtop in een maatpak en glimlachte naar Rebecca alsof niets ter wereld hem kon raken.
De ceremonie begon. Lauren stond stil achterin. Ze kwam niet voor wraak – alleen voor afsluiting.
Toen stapte meneer Liu, de vader van Rebecca, naar de microfoon. Zijn uitdrukking was beleefd, maar zijn toon werd scherp.
« Voordat we verder gaan, moet ik iets zeggen », begon hij. « Onze familie gelooft in eerlijkheid. En ik kan geen huwelijk vieren dat op leugens is gebaseerd. »
De gasten verstijfden.
Michaels glimlach vervaagde.
« Twee dagen geleden, » vervolgde meneer Liu, « ontving ik een anoniem rapport over meneer Reynolds. Ik hoopte dat het niet waar was. Maar we hebben het onderzocht – en elk woord bevestigd. »
Hijgen vulde de balzaal.
‘Deze man,’ zei hij koeltjes, ‘heeft zijn recente scheiding verborgen. Hij liet een ziek kind achter en liep weg van zijn familie voor persoonlijk gewin. »
Rebecca werd bleek.
Michael stamelde: ‘Meneer, alstublieft…’
Meneer Liu onderbrak hem. ‘En de vrouw die u hebt verlaten, meneer Reynolds… is Lauren Reynolds, CEO van het bedrijf dat zojuist het federale contract van $ 50 miljard heeft binnengehaald – het bedrijf dat ooit uw naam droeg. »
Elk hoofd draaide zich naar de achterkant van de kamer.
Naar haar toe.
Rebecca bedekte haar mond, geschokt.
De stem van meneer Liu weergalmde door de stilte:
« Ik zal een man als jij niet in mijn familie verwelkomen. Het partnerschap – ingetrokken. De bruiloft – geannuleerd. »
De zaal barstte uit in chaos. Camera’s flitsten. Gasten fluisterden.
Rebecca rende in tranen naar buiten.
Michael stond verstijfd bij het altaar en keek toe hoe alles afbrokkelde.
Lauren bewoog niet. Ze voelde geen triomf – alleen vrede.
