Maandenlang gevechtstoeslag en mijn volledige heraanmeldingsbonus waren rechtstreeks van mijn militaire rekening overgemaakt naar geld voor haar jurk, de feestlocatie, de cateraar, de bloemen en zelfs de vliegtickets voor mijn bezoekende familie. Ik had tijdens mijn uitzending in het geheim voor iedereen bijgesprongen, dubbele diensten gedraaid en de kruimels voor mezelf gehouden. De dag dat ik de basis verliet om haar te helpen bij het kopen van haar trouwjurk, voelde als een publieke belediging.
Ik haalde mijn telefoon uit mijn zak, opende mijn bankapp en keek naar de cijfers. Haar droombruiloft was nog steeds op mijn kosten. Ze zat binnen, zwaaiend met een stukje plastic waarvan ze dacht dat het op magische wijze opgeladen was met het geld van onze ouders. Dat was niet zo. Het was mijn naam, mijn spaargeld, mijn toekomst.
Ik scrolde door de accountinstellingen en klikte op ‘ KAART BLOKKEREN ‘ . Er verscheen een rode banner: KAART GEBLOKKEERD. TRANSACTIES WORDEN GEWEIGERD. Geen drama, geen vuurwerk. Gewoon een druk op de knop. Mijn jarenlange militaire training had mijn vaardigheden in daadkrachtig handelen aangescherpt.
Mijn hartslag vertraagde toen ik mijn telefoon in mijn zak stopte. Door het raam zag ik Vanessa nog steeds aan de balie staan, haar jurk over haar armen gedrapeerd. Haar gezicht was rood, haar stem schor toen ze de caissière vroeg om de kaart nog een keer door de betaalautomaat te halen. Mijn moeder stond achter haar en fluisterde dat ze de bank wilde bellen. De manager sloeg zijn armen over elkaar, duidelijk niet onder de indruk. Ze hadden al vaker bruiden zoals zij gezien.
Ik moest bijna lachen. Mijn telefoon trilde. Een melding. Transactie geweigerd: $20.350. Everly & Co. Bruidsmode. Ik glimlachte. Het moest wel aan de jurk liggen.