Melissa begon meteen de documenten te fotograferen.
« Dat is genoeg om ze te begraven, » zei ze. « Crystal, met Emma’s getuigenis en bewijs overwegen we nu federale vervolging. Belastingfraude is een zaak voor de belastingautoriteiten. »
« Ik weet dat het niet goedmaakt wat ik heb gedaan, » zegt Emma, terwijl de tranen over haar gezicht stromen. « Ik koos ervoor mezelf te beschermen in plaats van je te waarschuwen. Ik was een lafaard. Maar ik wil mijn fouten goedmaken. Ik zal getuigen. Ik zal je volledig terugbetalen. Ik zal alles doen wat nodig is. »
Inspecteur Morrison maakte discreet aantekeningen.
« Mevrouw Thompson, jullie beiden, » zei ze, « ik moet u vragen: zijn er nog andere slachtoffers? Andere familieleden die het doelwit hadden kunnen zijn? »
Emma en ik wisselden een blik uit.
« Onze nicht Jessica, » zei ik langzaam. « Ze heeft drie jaar geleden het contact verbroken na een ruzie over geld. »
« En onze tante Diana, » voegde Emma toe. « Mama’s jongste zus. Ze zou naar verluidt naar Florida zijn verhuisd, maar niemand heeft haar adres. »
« We zullen beide sporen onderzoeken, » verzekerde de detective ons. « Dit lijkt een patroon te zijn dat decennia beslaat en veel slachtoffers treft. »
Er werd weer op de deur geklopt. Een agent gluurde naar binnen.
« Inspecteur, we hebben een probleem. Robert en Martha Thompson zijn hier en eisen hun dochters te zien. Ze veroorzaakten een schandaal in de zaal. Ze zenden ook livevideo’s uit waarin ze « politiegeweld » en « willekeurige ontvoering » aan de kaak stellen. Hun advocaat is bij hen. »
Melissa snoof.
« Laat ze maar streamen. Ze creëren alleen maar meer bewijs. »
Ze draaide zich naar ons toe.
« Geen van jullie is verplicht ze te zien. Sterker nog, ik raad het sterk af. »
Maar Emma richtte zich op, een verharding op haar gezicht.
« Nee. Ik wil ze onder ogen komen, » zegt ze. « Crystal, je hoeft niet mee te gaan. Maar ik moet ze recht in hun gezicht zeggen dat ik het zat ben hun wapen tegen jou te zijn. »
« Als jij gaat, ga ik ook, » hoorde ik mezelf zeggen.
