
Eric Clapton wordt wereldwijd bewonderd als een van de grootste gitaristen aller tijden. Zijn muzikale invloed is ongekend, zijn optredens legendarisch. Maar achter zijn roem en talent schuilt een persoonlijk verhaal dat diep aangrijpt. Het gaat om verlies, verwerking, vaderliefde en de troostende kracht van muziek. En om een belofte aan zijn jonge zoontje, die nooit vervuld kon worden.
De tragische gebeurtenis vond plaats op 20 maart 1991, een datum die het leven van Clapton voor altijd zou tekenen. Zijn zoon Conor, slechts vier jaar oud, verbleef op dat moment bij zijn moeder, de Italiaanse actrice Lory Del Santo, in een appartement in Manhattan. Het jongetje liep onbezorgd door het huis toen hij plotseling uit een openstaand raam viel. Het raam was kort daarvoor schoongemaakt en stond nog open. Een noodlottige samenloop van omstandigheden leidde tot een ondenkbaar verlies.
Een vaderlijke belofte die niet mocht zijn
Wat het verlies nog schrijnender maakte, was het feit dat Clapton onderweg was om Conor op te halen voor een uitje naar de dierentuin. Een dag eerder hadden vader en zoon samen een bijzondere dag beleefd. Ze bezochten een circus op Long Island en genoten van clowns, dieren en kinderlijke verwondering. Voor Clapton betekende die dag een keerpunt. Hij besefte hoe diep zijn liefde voor zijn zoon ging en sprak uit dat hij actiever in Conors leven wilde zijn.
De muzikant hoopte dat Conor en Lory naar Londen zouden verhuizen, zodat hij als vader dagelijks betrokken kon zijn. Het idee van een toekomst samen begon eindelijk vorm te krijgen. Maar het noodlot greep sneller in dan het leven kon volgen.
Lory’s herinnering aan de fatale ochtend
In interviews vertelde Lory Del Santo openhartig over de ingrijpende ochtend. Terwijl Conor rondliep, hoorde zij het faxapparaat afgaan. Ze liep erheen om te kijken wat er binnenkwam. “Als ik direct naar Conor was gegaan, was het misschien anders gelopen,” zei ze. Het schuldgevoel blijft, ook al wist niemand wat er zou gebeuren.