Ik weet niet hoe het met jou zit, maar soms heb ik aan het einde van de dag een vreemd verlangen… niet echt honger, niet verdrietig, gewoon een behoefte aan « iets zoets » om me een beetje op te vrolijken. Het probleem is dat dat « iets » vaak uitmondt in een stapel koekjes die ik voor de tv opeet, of een reep chocolade die een week mee zou moeten gaan en dan, hup, weg is. Je snapt het wel.
Toen, op een avond, in zo’n moment van honger vermengd met nostalgie en een gevoel van « ik heb geen zin om te koken, maar ik heb wel een knusse knuffel nodig », begon ik te rommelen in de voorraadkast en koelkast. Er lagen wat cacaokoekjes die op zich niet veel waard waren, een bijna leeg bakje Griekse yoghurt en een vergeten stukje pure chocolade.
Het klinkt treurig, hè? En toch, uit deze kleine buit ontstond een van de beste (en luchtigste) koude cakes die ik ooit heb gemaakt.
Verwacht geen mille-feuille van gebak. Dit is een taart die smaakt naar thuis, naar een traktatie uit je kindertijd, een van die kleine genoegens die je verwennen zonder je te verzwaren. Het is simpelweg koekjes, yoghurtcrème en een laag gesmolten chocolade die in de koelkast hard wordt en bij de eerste hap kraakt.
Geen slagroom, geen boter, geen rauwe eieren, geen ingewikkeld gebak. En toch, elke keer dat ik hem maak, ben ik er weer door verrast.
Het voordeel is dat je het naar eigen smaak kunt aanpassen: met fruit tussen de lagen, ricotta in plaats van yoghurt, of zelfs een eiwitbasis als je daar zin in hebt. Maar zelfs in de eenvoudigste versie blijft het een fris, romig en licht dessert dat je een voldaan gevoel geeft zonder dat je op elke kruimel hoeft te letten.
Ik bewaar hem vaak in de koelkast, in vierkantjes gesneden, voor die momenten dat ik « iets lekkers verdien » maar mijn dag niet wil verpesten. Want ja, soms hebben we iets nodig dat niet alleen « gezond » is, maar ook troostend , smeuïg en een beetje verwennerig. En deze cake is precies dat. Zonder schuldgevoel.
Koude biscuit- en slagroomtaart, de « lichte maar heerlijke » variant voor de avond.
