Vandaag veranderde mijn dochter haar profielfoto op sociale media.
Niets bijzonders, zou je denken. Gewoon een lief, spontaan moment van haar met haar vriendje. Een foto zoals duizenden jongeren die dagelijks posten: stralend, verliefd, trots.
Maar nog geen vijf minuten later kreeg ik een berichtje in mijn inbox:
🗨️ « Ik wist niet dat ze een zwart vriendje had. Jij wel? »
Die woorden lieten me niet los. Ik heb ze minstens tien keer opnieuw gelezen. Niet omdat ik het niet goed begreep. Maar omdat ik me afvroeg:
Hoe is het mogelijk dat in het jaar 2025 dit nog steeds als een opmerking wordt gezien?
Wat zegt deze vraag eigenlijk? Wat probeert men Ă©cht te zeggen?
Ik deed mijn best om niet direct vanuit boosheid te reageren. Ik wilde begrijpen. Maar eerlijk?
Ik was gekwetst. Niet omdat mijn dochter iets verkeerds had gedaan – integendeel – maar omdat haar liefde onder een vergrootglas werd gelegd omwille van iets dat er totaal niet toe zou mogen doen: de kleur van iemands huid.
En dus heb ik gewacht met antwoorden. Een hele dag. Omdat ik wilde dat mijn reactie meer zou zijn dan frustratie.
Ik wilde dat het een spiegel zou zijn. Voor degene die die vraag stelde, maar ook voor iedereen die het zou kunnen stellen.
