💬 Ja, mijn dochter heeft een zwart vriendje.
En weet je wat?
Hij is beleefd. Hij is intelligent. Hij heeft dromen en ambities.
Hij behandelt mijn dochter met respect, met zachtheid, met humor.
Hij haalt haar op als het regent. Hij lacht met haar als ze zich onzeker voelt.
Hij kijkt haar aan alsof ze het mooiste is wat hij ooit heeft gezien.
En als ouder kan ik me geen groter geluk wensen.
Waarom zou zijn huidskleur dan ook maar enige relevantie moeten hebben?
Waarom is liefde nog steeds onderhevig aan raciale oordelen, onderhuidse opmerkingen en verpakte vooroordelen?
🤍 De enige kleur die in deze relatie telt, is de kleur van hun hart.
❤️ En die is warm. Oprecht. Echt.
Wat me het meest verdriet deed, was niet de vraag zelf, maar het besef dat mijn dochter misschien ook weet dat dit soort opmerkingen bestaan. Dat zij haar liefde niet zomaar overal kan tonen zonder oordeel. Dat haar geluk nog altijd door sommige mensen beoordeeld wordt aan de hand van oppervlakkigheid.
