Helaas leven velen van ons in een giftige omgeving, voortdurend blootgesteld aan luchtvervuiling, watervervuiling en voedingsmiddelen vol chemicaliën die de opslag van toxines in onze vetcellen bevorderen.

Het is mogelijk om omgevingstoxiciteit te vermijden of te beperken met een luchtreiniger, een waterdistilleerder of een omgekeerd osmosesysteem, en door biologisch te eten. Deze drie maatregelen worden sterk aanbevolen, maar weinig mensen zijn zich bewust van hun belang. Daarom kunnen de meeste mensen het spijsverteringsstelsel en de lever gemakkelijk overbelast raken. We zijn allemaal ontworpen om gifstoffen permanent en natuurlijk uit het lichaam te verwijderen.

Toxines kunnen worden onderverdeeld in twee categorieën: wateroplosbare toxines en onoplosbare toxines. Wateroplosbare toxines worden gemakkelijk uit het lichaam gespoeld via het bloed en de nieren, terwijl onoplosbare toxines moeilijker te verwijderen zijn.

Het menselijk lichaam is echter ontworpen om gifstoffen permanent en natuurlijk te elimineren. Deze wateronoplosbare toxines komen van vervuiling, pesticiden, conserveermiddelen, voedseladditieven, zware metalen, plastic en andere milieuchemicaliën. Ze moeten wateroplosbaar worden zodat het lichaam ze volledig kan elimineren.