Zonder echt te weten waarom, kwam Bessie regelmatig terug om Troje te bezoeken. Ze vertelde hem hun verhaal, liet hem de brieven zien die hij haar in het verleden had geschreven. Ze hoopte dat hij het zich zou herinneren. Op een dag, na het lezen van een van de brieven, begon Troje te huilen. Hij herinnerde zich Bessie en fluisterde zelfs haar naam. Bessie en de verpleegsters waren enorm verbaasd over dit kleine wonder. Bessie kon Troje mee naar huis nemen. Ze hadden hun liefdesverhaal niet kunnen beleven, maar ze hadden elkaar tenminste weer gevonden.