Tijdens de menselijke ontwikkeling hebben kiemcellen het potentieel om elk type lichaamsweefsel te vormen; in het geval van een teratoom komt dit potentieel op abnormale wijze tot uiting, wat resulteert in een combinatie van weefsels die normaal gesproken niet samen zouden voorkomen.
Het is belangrijk te verduidelijken dat teratomen, hoewel ze hersenweefsel bevatten, geen activiteit vertonen, geen functionerend zenuwstelsel hebben, geen bewustzijn vertonen en geen embryonale ontwikkeling doormaken; het uiterlijk kan misleidend zijn, maar de oorsprong is strikt tumoraal.
Teratomen kunnen zich in verschillende delen van het lichaam ontwikkelen, maar komen het meest voor in de eierstokken, testikels, het sacrococcygeale gebied en het mediastinum (borstkas), en verschijnen zelden in de hersenen.
De meeste teratomen zijn goedaardig, vooral rijpe teratomen. Sommige kunnen echter kwaadaardige componenten bevatten, waardoor ze altijd door middel van een biopsie onderzocht en door zorgprofessionals behandeld moeten worden.
De behandeling en vervolgbehandeling zijn afhankelijk van:
