Hij draaide zich om en liep zonder een woord te zeggen terug naar de SUV.
Ik wierp haar nog een laatste blik toe. ‘Misschien kun je de volgende keer gewoon de koekjes bakken en het daarbij laten.’
We liepen zwijgend terug de straat over.
Lindsey zei niets. Haar deur bleef op een kier staan. Haar gordijnen bleven de rest van de dag dicht. En die perfecte rozenstruiken waar ze zo trots op was geweest?
Ze zijn er nooit helemaal van hersteld.
