Angelica sprong overeind, haar ogen wijd opengesperd van schrik. « Adam! Lieve, je hebt het verkeerd begrepen… »
‘Wat heb je verkeerd begrepen?’ riep ik, mijn stem galmde door het plotseling stille restaurant. ‘Mijn vrouw die gezellig een praatje maakt met de man die me net een frauduleus contract heeft laten tekenen?’
Zachary leunde achterover, met een zelfvoldane, onverschillige glimlach op zijn gezicht. « Het werd tijd dat je het doorhad. »
‘Het was allemaal zijn schuld,’ zei Angelica, met een vleugje paniek in haar stem. ‘Hij heeft me overgehaald om te tekenen!’
Ik balde mijn vuisten en beefde van woede, zo hevig dat het voelde alsof ik verscheurd zou worden. Ik richtte me tot Zachary. ‘Je wilde toegang krijgen tot de activa van mijn bedrijf, jij klootzak. En je hebt mijn vrouw gebruikt om dat voor elkaar te krijgen.’
‘Ze deed heel graag mee,’ zei hij met een minachtende schouderophaling. ‘Ze was het zat om in jouw schaduw te leven. Ze vond dat haar aandeel in het bedrijf een eerlijke compensatie was voor de jaren die ze met jou had doorgebracht. Ze was al van mij lang voordat deze deal er was, Adam. En ze zal van mij blijven.’
Angelica greep haar wijnglas en gooide het in Zachary’s gezicht. Vervolgens, zonder ook maar één blik in mijn richting te werpen, draaide ze zich om en liep weg. Er was geen spoor van spijt in haar ogen. Alleen koude, vastberadenheid.
Mijn wereld, de wereld die ik dacht te kennen, was volledig ingestort. Mijn vrouw, mijn bedrijf, mijn hele leven was gebouwd op een fundament van leugens.
Ik wist dat er maar één persoon was die ik kon vertrouwen. Ik belde Victoria. ‘Ik heb je hulp nodig,’ zei ik, mijn stem trillend. ‘Niet alleen als getuige. Maar als advocaat.’
Ze stemde toe. Samen begonnen we terug te vechten. Ik huurde een privédetective in, een oude bekende genaamd Wes. Ik belde mijn jeugdvriend David, een politieagent, die er meteen mee instemde om Iris onder bescherming te plaatsen toen Victoria een dreigend telefoontje kreeg. « We weten dat je aan het graven bent, » had een ruwe stem gezegd. « Als je niet stopt, weet je wat er met je dochter zal gebeuren. »
Victoria en ik werkten dag en nacht om het complot te ontrafelen. Wes ontdekte een web van schijnvennootschappen en offshore-rekeningen. Het was groter dan alleen Zach en Angelica. Ze waren pionnen in een veel groter spel, geleid door een schimmige figuur genaamd Albert Simmons, een van de gevaarlijkste spelers in de criminele onderwereld van de stad. Angelica, met haar onverzadigbare hebzucht, was het perfecte instrument voor hen geweest om mij te pakken te krijgen.
Het onderzoek mondde uit in een rechtszaak die de stad op zijn grondvesten deed schudden. Victoria, niet langer een timide schoonmaakster maar een felle, briljante advocate, stond aan mijn zijde. Ze presenteerde het bewijsmateriaal met een kalme, methodische precisie die de verdediging in verwarring bracht.
Het vonnis luidde schuldig. Tien jaar voor Angelica, Zach en Albert Simmons. De gerechtigheid had gezegevierd.
Toen we het gerechtsgebouw uitliepen, knipperend in het felle zonlicht, voelde ik een last van mijn schouders vallen die ik maandenlang had gedragen. We hadden het gehaald.
‘Mama!’ riep een klein stemmetje. Iris rende in Victoria’s armen en omhelsde haar stevig. ‘We hoeven ons niet meer te verstoppen!’
‘Nee, schatje,’ zei Victoria, terwijl de tranen over haar wangen stroomden. ‘We zijn vrij.’
Ik keek naar hen, naar deze ongelooflijke vrouw en haar dappere kleine meisje dat me had gered. ‘Je bent geweldig, Victoria,’ zei ik zachtjes. ‘Zonder jou had ik dit niet gekund.’
‘Nee, Adam,’ antwoordde ze, terwijl een oprechte, prachtige glimlach op haar gezicht verscheen. ‘Jij hebt me net zoveel geholpen. Jij hebt me mijn leven teruggegeven.’
‘Weet je,’ zei ik, terwijl er een idee in mijn hoofd vorm kreeg. ‘Er is een vacature voor bedrijfsjurist bij mijn bedrijf.’
Ze keek me verbaasd aan. « Bied je me een baan aan? »
‘Na wat ik heb gezien?’ lachte ik. ‘Je hebt al bewezen dat je verstand van zaken hebt, net zo goed als dat je de vloeren schoonmaakt.’
‘Ik ga akkoord,’ zei ze.
We begonnen helemaal opnieuw, van nul af aan. Twee mensen die verraden waren door hun naasten, die in de schaduw waren gedwongen. Maar samen vonden we onze weg terug naar het licht.
