Maar dat is nog niet alles.
Hij greep in zijn jaszak en haalde er een klein geschenkdoosje uit, vastgebonden met een lichtblauw lint.
‘Wat is dit?’ vroeg ik.
‘Gewoon iets kleins. Maak het open,’ knikte hij.
Binnenin bevond zich een elegante zilveren sleutelring met de letter « K » erop gegraveerd. Het was een verfijnd en uniek exemplaar, zeker de moeite waard om te bekijken.
« Iets speciaals voor jou, » zei hij. « Ik heb Mia gevraagd wat je graag wilt hebben. »
Eerlijk gezegd was ik onder de indruk. Bloemen en een klein cadeautje op de eerste date? Deze man wilde duidelijk laten zien dat hij iemand belangrijk was. Hij was óf geïnteresseerd, óf een meester in het maken van een goede eerste indruk.
‘Dat is erg aardig van je,’ zei ik. ‘Dank je wel.’
Eric zette zijn galante gedrag onverminderd voort. Hij opende de deur, schoof mijn stoel aan en hield gedurende ons hele gesprek oogcontact met me.
‘Hoe bent u akkoord gegaan met deze overeenkomst?’ vroeg hij nadat we ons eten hadden besteld.
« Mia kan erg overtuigend zijn, » zei ik lachend. « Bovendien hebben zij en Chris voor je ingestaan, wat niet vaak voorkomt. »
« Ze vormen een geweldig stel, » beaamde hij.
“Chris en ik kennen elkaar al sinds onze studententijd. Hij is altijd een aardige kerel geweest.”
Vanaf dat moment verliep het gesprek vanzelf.
We ontdekten dat we allebei een gemeenschappelijke interesse hadden in true crime-podcasts en documentaires over bijzondere subculturen.
Meer informatie op de volgende pagina.
Om maar een voorbeeld te noemen.
Hij vertelde grappige anekdotes over zijn werk als marketingmanager, en ik betrapte mezelf erop dat ik dacht: dit zou wel eens de beste eerste date van mijn leven kunnen zijn.
Toen de rekening kwam, zocht ik naar mijn portemonnee.
« Absoluut niet, » zei Eric.
“De man betaalt op de eerste date.”
Zijn toon verraste me enigszins. Hij sprak niet alleen galant, maar ook vastberaden, bijna alsof hij een onbreekbare regel opdreunde.
Ik aarzelde een halve seconde en riep toen: « Oké, als je erop staat. Dank je wel. »
Ik ging niet in discussie over een gratis maaltijd, zeker niet na zo’n fijne avond. We vertrokken samen en hij vroeg of hij me snel kon bellen.
‘Dat zou ik graag willen,’ antwoordde ik.
Hij omhelsde me bij het afscheid (een perfecte combinatie van vriendelijkheid en interesse, zonder onbeleefd te zijn).
De volgende ochtend werd ik wakker door een bericht van Eric. Mijn slaperige brein verwachtte een lief berichtje als « Ik heb het erg naar mijn zin gehad », maar in plaats daarvan zag ik een bijlage.
Ik zette een kop koffie en ging weer naar bed. Uit nieuwsgierigheid opende ik het doosje, in de hoop een foto van een restaurant of iets dergelijks onschuldigs te vinden.
Bovenaan, in vetgedrukte letters, met professionele typografie:
Factuurdatum: een openstaand bedrag.
