‘Meneer Hayes,’ zei Todd zachtjes, ‘dit is een belangrijke beslissing. Als u eenmaal verkocht hebt, is er geen weg terug.’
‘Ik heb dat huis met mijn eigen handen gebouwd, meneer Fischer,’ zei ik. ‘Ik weet precies wat ik doe.’
Ik stond op mijn oprit toen mijn telefoon ging. Caitlyn. Ik liet hem zes keer overgaan voordat ik opnam.
‘Papa! Daar ben je! Ik begon me al zorgen te maken.’ Haar stem klonk geforceerd enthousiast.
« Sorry schat. Ik ben even boodschappen aan het doen. »
“Nou, luister eens, ik heb fantastisch nieuws! Jeremy en ik hebben een verrassing voor je in petto. We willen je trakteren op een vakantie!”
Ik klemde de telefoon vast. « Een vakantie? »
“Ja! Een prachtige plek. Het is net een resort, maar dan met medisch personeel in de buurt, voor het geval dat. Je verdient het om even uit te rusten.”
Een resort met medisch personeel. Ik klemde mijn kaken op elkaar. « Dat klinkt heerlijk, Caitlyn. »
“Jazeker! We zijn volgende week vrijdag terug. We hoopten dat jullie er dan klaar voor zouden zijn. Pak alleen de belangrijkste spullen in.”
De essentiële dingen. Niet de fotoalbums. Niet de meubels die ik zelf had gemaakt. Gewoon de spullen die een oude man nodig had om naar zijn laatste rustplaats te worden gebracht.
‘Eigenlijk, Caitlyn,’ zei ik met een zijdezachte stem, ‘heb ik ook een verrassing voor jou. Voor als je terugkomt.’
‘O, pap, wat?’ Ze klonk tevreden, waarschijnlijk omdat ze dacht dat ik het huis had overgedragen.
‘Het is iets waar ik aan heb gewerkt sinds ons laatste gesprek,’ zei ik, terwijl ik uitkeek over de erker die ik voor Ellen had gebouwd. ‘Ik denk dat je heel verrast zult zijn. Ik hou van je, schat.’
“Ik hou ook van jou, pap!”
De verbinding werd verbroken. Ik belde meteen Brian Connor, een makelaar die gespecialiseerd is in snelle verkopen. Hij was om 3 uur ‘s middags al bij me thuis.
‘Wauw,’ zei hij, toen hij de hal binnenstapte. ‘Meneer Hayes, dit is brandschoon. U meende het echt toen u zei dat u het zo goed onderhoudt.’
‘Ik ben ingenieur,’ zei ik. ‘Ik maak dingen die lang meegaan.’
Hij liep door de kamers, zijn enthousiasme nam toe. De massief eikenhouten vloeren, de op maat gemaakte keuken, de erker. « Ik heb een investeringsgroep die contant betaalt voor panden zoals deze. Geen financiering, geen reparaties. Ze kunnen de koop binnen tien werkdagen afronden. »
“Wat is de prijs?”
« Gezien de staat zou ik de vraagprijs op $890.000 vaststellen. »
Het was meer dan ze hadden verwacht. « Laten we het doen, » zei ik.
De volgende negen dagen vlogen voorbij. De inspecteur van de investeerders noemde mijn werk « van topkwaliteit ». De contracten werden getekend. De sluitingsdatum werd vastgesteld op donderdag – de dag voordat Caitlyn en Jeremy terugkwamen.
Terwijl de verkoop nog in behandeling was, vond ik een gemeubileerd appartement met één slaapkamer in Sunset Manor, een seniorencomplex. Ik betaalde de aanbetaling contant.
Ik heb een slotenmaker gebeld en alle sloten van mijn huis – mijn voormalige huis – laten vervangen.
Vervolgens ging ik naar een elektronicawinkel en kocht een kleine, high-definition camera, zo’n camera die eruitziet als een telefoonoplader.
Donderdagmorgen heb ik de verkoop afgerond. De bevestiging van de bankoverschrijving gaf $890.000 aan. Ik ben naar een nieuwe bank gereden en heb een nieuwe rekening geopend.
