Toen Ryan binnenkwam, werd hij begroet door zwart-gouden ballonnen, een spandoek met de tekst « Gefeliciteerd met je kaalheid! » en een taart die identiek was aan die in het restaurant, maar dit keer met de tekst « Vroege demonstratie! » erop. Zijn mond viel open. « Vind je dit grappig?! » Ik glimlachte. « Echt? » Hij stormde weg.
Sommige van zijn vrienden waren geschokt; anderen lachten.
Een van hen bleef achter: Zach.
‘Dat was een van de beste antwoorden die ik ooit heb gezien,’ zei hij. Daarna voegde hij eraan toe: ‘Voor de duidelijkheid, ik heb altijd al gedacht dat je beter verdiende.’ Voordat hij wegging, vroeg hij me mee uit. Ik glimlachte.
‘Alleen als je belooft mijn carrière niet te vervalsen.’ Hij lachte. ‘Afgesproken.’
En zo bleek de avond waarvan ik dacht dat het een huwelijksaanzoek zou worden… mijn bevrijding te zijn.
