De woorden, eigenhandig geschreven: een onvervangbare erfenis.
Een haastig gekrabbeld verjaardagskaartje, een briefje op de keukentafel, een zorgvuldig opgevouwen brief in een vergeelde envelop… Deze teksten dragen het unieke stempel van hun handschrift en hun gedachten. Het later herlezen van deze woorden kan tranen oproepen, maar ook een diep gevoel van verbondenheid.
In de wervelwind van verdriet kan het verleidelijk zijn om alles op te bergen, om alles weg te gooien. Maar deze papieren zijn vaak de meest intieme getuigenissen van hoe ze van ons hielden, ons bemoedigden of gewoon aan ons dachten. Stop ze in een herinneringsdoos, zelfs als je nog niet klaar bent om ze meteen opnieuw te lezen.
