Een kraan, wat leidingen, zeven containers… en een ogenschijnlijk simpele vraag: welke loopt het eerst vol? Dit soort puzzels is aantrekkelijk omdat ze minder rekenwerk vereisen dan nauwkeurige observatie. De kunst is om de neiging te weerstaan om intuïtief te antwoorden en het pad van het water te volgen, alsof je zelf een druppel bent die door het circuit tuimelt.
De juiste aanpak: observeer voordat je een conclusie trekt.
Wanneer je het diagram ziet, begin dan met drie gouden reflexen:
Identificeer de obstakels: afsluiters, stoppen, te hoog geplaatste leidingen… allemaal barrières die op het eerste gezicht niet zichtbaar zijn.
Lees de helling van de stroomkring af: het water gehoorzaamt de zwaartekracht en kiest de meest directe en laagste weg.
Bij het vergelijken van lengtes: bij dezelfde stroomsnelheid wint de kortste route bijna altijd, vooral als deze minder bochten en aftakkingen heeft.
Houd er rekening mee dat een container, zolang deze niet tot aan de uitlaat (overloop) gevuld is, een doodlopende weg vormt en het volgende onderdeel niet voedt.
De klassieke valkuil: niet alle leidingen zijn « open ».
De puzzel zit hem vaak in de kleinste details: een verstopt gedeelte, een uitlaat boven het vloeistofniveau, een bocht die te hoog oploopt. Daardoor lijken aftakkingen veelbelovend, maar laten ze niets door. Dit is wat de meeste mensen die te snel een antwoord geven, in de war brengt.
De winnende redenering, stap voor stap.
Stel je de volgende scène voor: de kraan wordt opengedraaid, het water stroomt naar beneden en splitst zich in twee hoofdrichtingen, links en rechts.
Aan de linkerkant: het pad naar containers 7, 6, 5, 4 is langer en bochtiger, met meer afslagen en omwegen.
Rechts: de stroom is duidelijk directer en leidt via kortere leidingen naar 3, 2 en 1.
